Θα κάνουν πίσω, μόνον όταν ο ελληνικός λαός εξεγερθεί!

ΑΣ ΤΡΕΜΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΗ.

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΠΛΗΘΟΥΣ ΑΝΙΚΗΤΗ.

Σήμερα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά και τα μνημονιακά κόμματα (ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΠΟΤΑΜΙ κλπ.), προσωποποιούν κι εκπροσωπούν τα συμφέροντα της αριστοκρατίας της αστικής τάξης, τα συμφέροντα της χρηματιστικής ολιγαρχίας, προσωποποιούν και εκπροσωπούν «το διαβόητο έγκλημα» της δυστυχίας, της εκμετάλλευσης και της εξαθλίωσης ενός ολόκληρου λαού. Ο αγώνας για την ανατροπή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, την ακύρωση της πολιτικής των μνημονιακών κομμάτων και την αναίρεση των εφαρμοστικών μνημονιακών νόμων, είναι αγώνας που αναφέρεται «στο όνομα των γενικών δικαιωμάτων της κοινωνίας», είναι αγώνας που οδηγεί στη χειραφέτηση των δυνάμεων της εργασίας και του πολιτισμού, στη χειραφέτηση της εργατικής τάξης.

Λέει ο Αλμπέρ Καμύ:
«Τι είναι ένας επαναστατημένος άνθρωπος ;»
«Ένας άνθρωπος πού λέει όχι. Αρνιέται αλλά δεν παραιτείται: Είναι ακόμα κι αυτός πού λέει ναι από την πρώτη του κίνηση. «Ένας σκλάβος πού σ’ όλη του τη ζωή δεχόταν διαταγές ξαφνικά κρίνει μια νέα εντολή απαράδεκτη.
Ποιό είναι το περιεχόμενο αυτού του «όχι»; Σημαίνει, λόγου χάρη, «η υπόθεση τραβάει μακριά», «μέχρι εκεί και μη παρέκει», «το παρακάνετε» κι ακόμα «υπάρχει ένα όριο πού δε θα ξεπεράσετε»…
…Μέχρι τότε σώπαινε αφημένος στην απελπισία της παραδοχής μιας κατάστασης Έστω κι αν την Έκρινε άδικη. Σωπαίνοντας αφήνεις να πιστεύουν ότι δεν Έχεις ούτε κρίση ούτε επιθυμία για τίποτα και σε μερικές περιπτώσεις πραγματικά δεν επιθυμείς τίποτα. Η απελπισία όπως και το παράλογο επιθυμεί και κρίνει τα πάντα γενικά και τίποτα ειδικά. Ή σιωπή την εκφράζει εύγλωττα. Αλλά όταν αρχίσει να μιλάει, ακόμα κι αν πει όχι, επιθυμεί και κρίνει…
…Η εξέγερση δε γίνεται χωρίς το αίσθημα ότι, κάποιος και κάπου, Έχει δίκιο.»

OXI – ΑΡΚΕΤΑ – ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ

Στην Ελλαδα των μνημονίων, τεράστια τμήματα του ελληνικού πληθυσμού έχουν καταδικαστεί να πληρώνουν γενιές ολόκληρες για μια κρίση αξεπέραστη-συμφυτη του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, για ένα χρέος που δεν δημιούργησαν και από το οποίο δεν ωφελήθηκαν.

Στην Ελλάδα των μνημονίων, η φύση και η εργασία, οι ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ πηγές κάθε μορφής πλούτου και κάθε μορφής πολιτισμού, θυσιάζονται στο βωμό ενός νομίσματος για να γεμίζουν ληστρικά και παρασιτικά τα «ταμεία» των τοκογλύφων δανειστών της Ευρω-ζωνης όπου κυριαρχούν τα γερμανικά συμφέροντα.

Στην Ελλάδα των μνημονίων, θανατώνονται οι ζωντανές παραγωγικές δυνάμεις για να << αποκτήσει ζωή>> το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο, ο πλούτος που έκλεψαν από τους δημιουργούς, και κατέχουν οι διεφθαρμένοι, οι τεμπέληδες, οι αντιπαραγωγικοί, τα παράσιτα της κοινωνίας: οι εγχώριοι και ξένοι τοκογλύφοι.

Οι σύγχρονοι ΣΑΫΛΟΚ δεν καταλαβαίνουν από λόγια.
Αυτοί θα κάνουν πίσω, μόνον όταν ο ελληνικός λαός εξεγερθεί κι απειλήσει την εξουσία τους. Όταν, οι περιχαρακωμένοι στα αστικά πολιτικά κόμματα, ή στο βόλεμα του «απολίτικου» και ωχαδερφικού ατομικού παραληρήματος, νιώσουν στην καρδιά τους, στη σάρκα τους, το μαχαίρι των «Σάυλοκ», όταν νιώσουν ν’ αναιρείται η ύπαρξή τους, να καταρρακώνονται τα όνειρά τους, ν’ αμφισβητείται και ν’ αναιρείται η κάλπικη ιδεολογία τους, και βγουν στο δρόμο να υπερασπίσουν τους εαυτούς τους, τις οικογένειές τους, τα παιδιά τους, ως εκπρόσωποι των παραγωγικών δυνάμεων της κοινωνίας ενάντια στις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, ενάντια στο πολιτικό-νομικό εποικοδόμημα που υπηρετεί αυτές τις σχέσεις παραγωγής, ενάντια στα πολιτικά τους κόμματα.

Οι σύγχρονοι Σάυλοκ θα κάνουν πίσω μόνο όταν δουν μπροστά τους το πλήθος. Η μόνη κοινωνική δύναμη των κοινωνικών τάξεων και των κατηγοριών του πληθυσμού που πλήττονται από τη σημερινή οικονομική και πολιτική κατάσταση είναι ο αριθμός τους, το πλήθος. Η δύναμη των αριθμών, ωστόσο, εξασθενεί από την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» των εχθρών του λαού, κι από την έλλειψη ενότητας που προκύπτει από το συντεχνιακό και πολιτικό ανταγωνισμό των μερίδων του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Πράγματι, ο λαός κρατάει στα χέρια του ένα από τα στοιχεία της επιτυχίας: τον αριθμό. Μα οι αριθμοί βαραίνουν στη ζυγαριά, μόνο αν τους ενοποιεί το κοινό συμφέρον και τους καθοδηγεί η επιστημονική και διαλεκτική γνώση που θέτει ρεαλιστικούς στόχους και επιδιώκει εφικτές λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα:

1. επαναφορά σε εθνικό νόμισμα
2. στάση πληρωμών και διευθέτηση δημοσίου χρέους
3. σεισάχθεια ιδιωτικού χρέους σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις
4. δημιουργική αξιοποίηση αντικειμενικών και υποκειμενικών δυνατοτήτων της Ελλάδας, έτσι ώστε:

«να μην υπάρχει στη χώρα ούτε ένας φτωχός, ούτε ένας δυστυχισμένος, ούτε ένας καταπιεστής».

Μπορείτε να στέλνετε τα κείμενά σας στο 1greek.blog@gmail.com

-

πηγη: papaioannou-